Τα υγρά (ή μάλλον, υβριδικά) συστήματα ψύξης κινητήρα χρησιμοποιούν νερό με πρόσθετα ή μη παγωμένο αντιψυκτικό ως ψυκτικό.Το ψυκτικό περνά μέσα από το χιτώνιο νερού (ένα σύστημα κοιλοτήτων στα τοιχώματα του κυλινδροκεφαλής και της κυλινδροκεφαλής), αφαιρώντας τη θερμότητα, εισέρχεται στο ψυγείο, όπου εκπέμπει θερμότητα στην ατμόσφαιρα και επιστρέφει ξανά στον κινητήρα.Ωστόσο, το ίδιο το ψυκτικό δεν θα ρέει πουθενά, επομένως η αναγκαστική κυκλοφορία του ψυκτικού χρησιμοποιείται στα συστήματα ψύξης.
Για την κυκλοφορία, χρησιμοποιούνται αντλίες κυκλοφορίας υγρού, που κινούνται από στροφαλοφόρο άξονα, άξονα χρονισμού ή ενσωματωμένο ηλεκτροκινητήρα.
Σε πολλούς κινητήρες, δύο αντλίες εγκαθίστανται ταυτόχρονα – μια πρόσθετη αντλία χρειάζεται για την κυκλοφορία του ψυκτικού στο δεύτερο κύκλωμα, καθώς και στα κυκλώματα ψύξης για τα καυσαέρια, τον αέρα για τον υπερσυμπιεστή κ.λπ. Συνήθως η πρόσθετη αντλία (αλλά όχι σε σύστημα ψύξης διπλού κυκλώματος) κινείται ηλεκτρικά και ανάβει όταν χρειάζεται.
Αντλίες που κινούνται από στροφαλοφόρο άξονα (χρησιμοποιώντας έναν ιμάντα V, συνήθως με έναν μόνο ιμάντα, η αντλία, ο ανεμιστήρας και η γεννήτρια περιστρέφονται, η κίνηση πραγματοποιείται από μια τροχαλία μπροστά από τον στροφαλοφόρο άξονα).
- Αντλίες που κινούνται από τον άξονα χρονισμού (με χρήση οδοντωτής ζώνης).
- Αντλίες που κινούνται από τον δικό τους ηλεκτρικό κινητήρα (συνήθως οι πρόσθετες αντλίες κατασκευάζονται με αυτόν τον τρόπο).
Όλες οι αντλίες, ανεξάρτητα από τον τύπο κίνησης, έχουν την ίδια σχεδίαση και αρχή λειτουργίας.
Ώρα δημοσίευσης: Ιαν-18-2022